پاورپوینت معماري اسلامي دوره صفويه

دانلود پاورپوینت با موضوع معماري اسلامي دوره صفويه دارای 308 اسلاید و با فرمت .ppt و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد اسلاید : 308 اسلاید
فرمت فایل: پاورپوینت .ppt و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

به نام يگانه معمار هستي
معماري اسلامي
دوره صفويه
رنسانس عموماً به جنبش فکری- عقلانی اطلاق می شود که درسده ی چهاردهم از شهرهای شمالی ایتالیا سرچشمه گرفت، ودرسده ی شانزدهم به اوج خود رسید. تا قرنی پیش، رنسانس را تولد دوباره ي هنر و ادبیات تحت تأثیر سرمشق هاي کلاسیک باستان ، و یا « کشف جهان وانسان » تعریف کرده بودند ، ولی تاریخ نویسان سده ي بیستم ، نظریه هایی تازه در مفهوم وحدود زمانی این جنبش پیش نهادند.

در واقع رنسانس ، تنها یک نهضت تاریخی نیست ، بلکه دورانی است که آغاز و پایان آن در نقاط مختلف متفاوت است، و سیران درهرگوشه ، همراه با تحولاتی نمود یافته است که تا اندازه اي بایکدیگر مرتبط بوده اند ، اما ناگهان همه ي این تحولات ، تحت تاثیر فنون ، ابداعات وکشفیات جدید ، سرعتی دو چندان می گیرند و زندگی بشر را تحت تغییرات بنیادی قرار می دهند.
ازجمله ي این فنون ، می توان به « اختراع صنعت چاپ »، «پیشرفت امکانات دریانوردی» و «کشفیات تازه ي جغرافیایی » اشاره کرد.
انسان عصر رنسانس - برخلاف انسان قرون وسطی- ازمفهوم تاریخ ، درکی روشن تر و واقعی تر دارد ، و براساس فعالیتهای بشری ،« گذشته» را بررسی می کند. او در بررسی خود به این نتیجه می رسد که عصر باستان ، روزگار اوج تمدن و فرهنگی بود که با فروپاشی امپراطوری روم ، به دست مهاجمان وحشی پایان یافت ؛ و در پی آن ، دوران هزار ساله ي رکود فرهنگی ( قرون وسطی ) براروپا سایه گسترد. به دنبال آن با تجدید حیات هنرها وعلومی که در عصر باستان رواج داشت ، دوران تاریکی و کوته اندیشی به سرآمد و رنسانس آغاز شد.
توجه به عصر باستان ، نخست در سده ي چهاردهم توسط پتر ارک شاعر و متفکر ایتالیایی ، مطرح شد.
او با علاقه ي بسیار ، آثار«سیسرون» را مطالعه می کرد. چیزی که او را شیفته ي این آثار کرده بود ، موسقی نهفته در اشعار او بود ، تا آنجا که هر چیز دیگری که می خواند و یا می شنید ، به نظرش خشن وبد آهنگ جلوه می کرد.
« پترارک » ، در نبرد با مدرسیانی که زبان زیبای لاتین را قربانی استدلالهای خشک و بی روحشان کرده اند ، عاقلانه ترین راه را بر می گزیند ، او زبانی را برای آثار خود انتخاب می کند که زیبایی گذشته را در ادبیات مسیحی قرون وسطی باز می گرداند.
امروزه « پترارک » را بیشتر با اشعارش به زبان ایتالیایی می شناسد ، اما حجم آثار وي به زبان لاتین بسیار بیش از اشعار ایتالیایی است.
« پترارک » ، تجدید حیات آثار فلسفی و ادبی عصر باستان، و پالایش زبان های لاتینی را درنظر داشت ، ولی درطی دو قرن پس از او ، اندیشه ي تجدید حیات به تمامی عرصه های فکری و فرهنگی ، از جمله در هنرهای بصری نیز بسط یافت. مطالعه در کاوشهای باستان شناسی و به عبارتی « باستان گرانی » تقریباً همه ي هنرمندان سده ي پانزدهم را تحت تاثیر خود قرار داده بود ، تا آنجا که ویژگیهایی را در هنر ایتالیا پدید آورد که با خصلتهای هنر معاصر خود درشمال اروپا- به ویژه « فلاندر» - متفاوت است.
گاهی گفته می شود که «هنر ایتالیایی» به «رنسانس» و«هنر فالاندر و هلند» به « قرون وسطی» مربوط است.
تفاوت هنر ایتالیا و فلاندر ، حاصل تفاوتی است که میان دو روش علیم وتجربی در سنت هنر اروپا ، به وجود آمد. «راجر فراي» منتقد و نقاش انگلیسی در این مورد اینطور می نویسد.
هنرمند ملزم بود که تصاویر خود را چنان رسم کند که نه فقط از طریق نظم خو بر بیننده اثر گذارد ، بلکه با صورت ظاهری دنیایی واقعی هم یکسان نماید. نمایش عناصر مختلف پرده، می بایست همانند صحنه ي مرئی پیوسته و نا گسسته باشد. این پیوستگی سطوح از دو راه حاصل می شد .
یا از طریق تقلید دقیق صحنه ي واقعی ، و یا با رسم تصویر، با رعایت آن گروه از قوانین نور که بر عمل رؤیت حاکم است. راه اول یعنی طریقه ي تجربی، در شمال اروپا توسط نقاشان فلاندري اختیار می شد؛ حال آنکه راه دوم که عملی بود، در ایتالیا بخصوص در میان نقاشان فلورانسی معمول بود ......
آموزش هنر نیز دراین عصر رواج یافت و نخستین مؤسسات هنری، برای تعلیم وتربیت اصولی و منظم هنرمندان حرفه ای ، تأسیس شدند، که بدین ترتیب شالوده ي آکادمی ها ریخته شد.
در 1417 پاپ مارتین پنجم انتخاب شد و سه پاپ رقیب معزول شدند، در نتیجه تفرقه بزرگی که سرزمین های ایتالیایی پاپ ها را فقیر کرده و مقام پایی را بی اعتبار کرده بود پایان یافت. سی سال بعد پاپ نیکلاس پنجم سکونتگاه خود را به نشانه بهبود وضع مالی پاپ ها و شروع ساختمان گسترده به واتیکان منتقل کرد.
هنرمندان و معماران رنسانس در روم ، که در میان خرابه هایی که در پی چند قرن نبرد و انتقام گیری پاپ ها برای انتخاب پاپ به منطقه ای اندکی از یک روستا درآمده بود، تجمع کردند. توجه جدید به روم باستان به مطالعه دقیق بسیاری ازبناهای باقی مانده منجر شد، اما متأسفانه جستجوی سنگ برای احداث ساختمان های جدید موجب انهدام آنها شد.
روم به یک مرکز فرهنگی بزرگ و مرکز پیشرفت در معماری و هنر رنسانس تبدیل شد.
کانسلریا در 1486 بوسیله یک معمار نا شناخته طراحی شد و در آن موقع سطح تازه ای از مهارت را با خلق نمایی مشابه نمای کاخ های رنسانس ارائه کرد.
طبقه پایین تر آن به پایه ای محکم واستوار برای دو طبقه از ستون های چهارگوش یا تخت ، یا ستون های کاذب تبدیل شد که به طور هم سطح جای نگرفته اند بلکه به صورت زوج هستند.
پیش آمدگی بام یا قرنیزها به جای این که با کل ارتفاع ساختمان متناسب باشند . تنها با بالای ردیف ستون ها متناسب هستند.
پنجره ها فاقد قوس های متعلق به کاخ های پیشین هستند و پنجره هایی با نعل درگاه صاف با قرنیز خودشان به شکلی آگاهانه ارائه شده اند. تمام نما با اندکی پیش آمدگی دو جناح واقع در دو انتها یا عمارت کلاه فرنگی کامل شده است.
در 1502 معمار برامانته یک نماز خانه کوچک برای نشان دادن محلی که به شکل سنتی گمان می رفت سنت پتر درآنجا شهید شده بود ، طراحی کرد و طرح آن براساس آثار باقیمانده از معابد گرد رومی تهیه شده بود ، این ساختمان کوچک نیز خصوصیات جدیدی ماننده نرده کشی یا احداث طارمی و سمبول های خاص مسیحی رادارا بود.
این بنا همچون گوهری ازاوج رنسانس چنان مورد تمجید قرار گرفت که به زودی امتیاز قرار داشتن در سطحی معادل با بناهای باستان به آن تعلق گرفت.
کلیسای بزرگ سانتاماریا دلاکنسولازیون در بیرون شهر کوچک تودی در ایتالیایی مرکزی بوسیله معماری نا مشهور به نام کولاداکا پراورلا در 1508 طراحی شد.
نقشه این بنا از تعدادی دایره و مربع تشکیل شده و یکی از چنین ساختمان شبیه به هم که دارای یک فضای مرکزی گمبد دار هستند، می باشد.
اگر چه در طرح این بنا آشکارا از بناهای باستانی الهام گرفته شده بود ، اما معماران این کلیساهای با شکل های هندسی خالص را با همان نوع جذابیت اکادمیک که منجر به ثبت و طبقه بندی ویرانه های روم باستان شد ، طراحی می کردند.
رنسانس پیشرفته دانش بیشتری از دوران کهن برای ارضای علاقه اهل فلورانس به جهان باستان به ارمغان آورد.
گذشت زمان همنوایی کاملی با امکانات طراحی کلاسیک به همراه آورد و امکانات خلاقیت وسیعی را که به سبب میراث نا خواد آگاه قرون وسطی پنهان بود آشکار کرد.
زندگی شهری در ایتالیا ویرانی ناشی از دوران تاریکی را همچنان با خود داشت و بعضی از دولت- شهرها در قرون وسطی به جمهوری های خود گردان و آزاد ازاطاعت رعیت وار به شاهان و دوک های زمیندار تبدیل شدند.
....