پاورپوینت بررسي مكانيزم‌هاي سوييچينگ در سيستم‌هاي مخابرات

دانلود پاورپوینت با موضوع بررسي مكانيزم‌هاي سوييچينگ در سيستم‌هاي مخابرات دارای 75 اسلاید و با فرمت .ppt و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد اسلاید : 75 اسلاید
فرمت فایل: پاورپوینت .ppt و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

بررسي مكانيزم‌هاي سوييچينگ در سيستم‌هاي مخابرات
فصل اولمقدمه‌اي بر شبكه‌هاي مخابراتي
1-1 تعريف شبكه‌هاي مخابراتي و بررسي يك شبكه تلفي ساده
شبكه‌هاي مخابراتي جهت انتقال سيگنال‌ها از نقطه‌اي به نقطه ديگر بكار مي‌روند. بهترين مثال يك شبكه مخابراتي، شبكه تلفن است و ساده‌ترين شبكه تلفن از يك تلفن به ازاي هر مشترك تشكيل شده است. مسير ارتباطي بين اين دو تلفن را يك رابط (link) مي‌گوييم.
در صورتي كه هر دو مشترك فوق بتوانند با يكديگر ارتباط داشته باشند، آن را خط دوطرف مي‌ناميم. هرگاه بخواهيم اين شبكه را گسترش دهيم، براي هر مشترك جديد نياز به يك رابط جديد داريم شكل 2 يك شبكه تلفن با چهار مشترك به همراه تجهيزات موردنيا آ ن را توصيف مي‌كند.
2-1 مركز تلفن
در شبكه‌هاي عملي مبناي تمركز تمام سوئيچ‌ها در يك محل به نام مركز سوئيچينگ و تخصيص دادن تنها يك رابط به ازاي هر مشترك گذاشته شده است.
هر سه كلمه مركز سويئيچينگ و مركز تلفن اشاره به يك مفهوم دارند. هر كدام از رابطه‌ها كه به مركز متصل مي‌گردد، تشكيل يك حلقه (LOOP) بين مركز و مشترك ايجاد مي‌كند. رابط‌هاي مشتركين از طريق كابل وارد مركز تلفن مي‌شود. جهت افزايش قابليت انعطاف اتصال بين رابط‌ها در كابل و تجهيزات مركز تلفن از وسيله‌اي به نام Main Distribution Frame (MDF) استفاده مي‌شود. از طرفي MDF محلي مناسب براي تست نيز مي‌باشد.
در MDF تجهيزات حفاظتي ولتاژ و فيوز نيز بكار رفته است. هر مركز تلفن تعداد رابط‌هاي محدودي را شامل مي‌شود. مثلاً يك مركز تلفن با ظرفيت 100 شماره تنها مي‌تواند به 100 مشترك سرويس دهد. بنابراين با گسترش شبكه‌هاي تلفني و بالا رفتن تعداد مشتركين بايستي بين مراكز تلفن نيز از طريق مراكز ديگر ارتباط برقرار كنيم. در اين حال به مراكزي كه به تعداد محدودي از مشتركين مثلاً 10000 تا سرويس مي‌دهند، مراكز محلي (Local Exchange) و به مراكزي كه بين مراكز محلي ارتباط برقرار مي‌كند. مراكز اوليه (Primary center) و به مراكزي كه بين مراكز محلي ارتباط برقرار مي‌كنند، مراكز ثانويه (Secondary center) و نهايتاً به مراكزي كه بين مراكز ثانويه ارتباط برقرار مي‌كنند، مراكز بين‌المللي (International exchanges) مي‌گويند.
3-1 تقسيم‌بندي شبكه‌هاي تلفني و نحوه ارتباط آنها با يكديگر
مي‌توان در يك طبقه‌بندي كلي شبكه‌ها را به دو دسته عمومي و خصوصي تقسيم كرد. شبكه‌هاي عمومي قابل استفاده توسط مردم مي‌باشد، ولي شبكه‌هاي خصوصي به شركت‌ها يا افراد جهت استفاده خصوصي آن‌ها تخصيص داده مي‌شود. شبكه‌هاي خصوصي را Private Branch Exchange (PBX) مي‌نامند. گاهي اوقات به PABX, PBX نيز مي‌گويند. شبكه‌هاي خصوصي تمام وظايف شبكه‌هاي عمومي را دارند. به رابط‌هاي بين يك شبكه خصوصي و عمومي يا دو شبكه خصوصي، ترانك (Trunk) به واسطه‌اي گفته مي‌شود كه ارتباط دهنده محيط درون و برون PBX است)، مي‌گويند.
همانطور كه از جمله فوق استنباط مي‌شود، سه نوع ترانك وجود دارد:
ترانك شهري يا O.C ترانك كه جهت ارتباط PBX با مراكز تلفن شهري است.
ترانك خصوصي به يا Tie Trunk (Tie به معناي گره زدن مي‌باشد. خطوطي هستند كه دو مركز را به طور خصوصي به هم وصل مي‌كنند) كه جهت ارتباط بين مراكز خصوصي بدون واسطه قرار گرفتن C.O است.
ترانك متصل كننده دو C.O به يكديگر كه از لحاظ سخت‌افزاري با Tie Trunk تفاوتي نمي‌كنند. در اين حالت از ديدگاه PABX مركز تلفن محلي، يك مركز تلفن شهري C.O (Central Office) است. PABX بر حسب نياز مي‌تواند يك يا چند ترانك متصل شونده به مركز تلفن شهري را به خود
شكل بالا كه صرفاً يك مثال از PBX است، نشان مي‌دهد كه اين مركز خصوصي چهار خط C.O ترانك و مثلاً 100 مشترك داخلي دارد. مثال ديگري است كه در طي آن سه مركز PBX از طريق خطوط Tie Trunk به طور خصوصي به يكديگر مرتبط مي‌شوند و با مراكز شهري خود نيز توسط رابط‌هاي C.O ترانك در ارتباط‌اند.
4-1 انواع ترانك
در تقسيم‌بندي ديگري ترانك‌ها مي‌توانند به صورت يك جهته يا دو جهته عمل كنند. در ترانك دو جهته هم امكان برقراري تماس از سمت مركز فرضي A به سمت مركز فرضي B (خارج شونده Out Going) و هم امكان تماس از سمت مركز B به سمت مركز A (وارد شونده In Comming) است. در مثال زير، ترانك‌هاي بكار رفته در دو مركز A و B هر دو به صورت بيرون رونده (Out Going) و وارد شونده (In Coming) عمل مي‌كند.
مثالي از ترانكي كه مي‌تواند به صورت دو طرفه عمل كند، CEPT و E&M است. اين ترانك‌ها به صورت يك جهته يا دوجهته، و در حالت يك جهته به صورت In Coming و Out Going مي‌توانند برنامه‌ريزي شوند. مثالي از حالت يك طرفه از ترانك ديگري به نام D.O.D Trunk هم مي‌توان استفاده كرد. البته ترانك D.O.D به صورت دو طرفه هم استفاده مي‌گردد، منتها در EC512 يك طرفه آن استفاده شده است. شكل زير تا حدي مطلب را روشن مي‌كند.
5-1 آناليز يك مكالمه
براي معرفي سيستم‌هاي سوئيچينگ در ابتدا لازم است كه مراحل يك مكالمه تلفني مورد بررسي قرار گيرد. به طور كلي يك مكالمه تلفني از 10 مرحله تشكيل شده است. در شكل زير يك مكالمه از ديد مشترك و مركز بررسي شده است.
حال توضيح مختصري راجع به مراحل مي‌دهيم:
با برداشتن گوشي توسط مشتركين سيگنال Off Hook ساخته مي‌شود. اين سيگنال به مركز اطلاع مي‌دهد كه بايد آماده اداره كردن يك مكالمه تلفني باشد.
در مرحله دوم بايد مشترك مربوطه در مركز شناسايي شود. هر مشترك شماره خاصي دارد كه در حافظه ذخيره شده و توسط آن شناخته مي‌شود.
هنگامي كه سيگنال تقاضاي مكالمه توسط مركز دريافت شد ، بايستي يك سري تجهيزات عمومي به اين مشترك اختصاص داده شود. اين تجهيزات به دو دسته تقسيم مي‌شوند:
الف) تجهيزات دائمي
ب) تجهيزات موقتي
فصل دوماساس سيستم‌‌هاي سوئيچينگ ديجيتال
1-2 تكنيك مالتي پلكسينگ
براي درك راحت سيستم‌‌هاي سوئيچينگ ديجيتال ابتدا بايستي مفاهيم پايه شرح داده شود. از اين توجه شما را معطوف به روش مالتي پلكس (Multiplex) مي‌كنيم. فرض كنيد كه قصد داريم n سيگنال را از مبدا A به مقصد B برسانيم. ابتدايي‌ترين روشي كه ممكن است به ذهن برسد، استفاده از n رابط مي‌باشد.
استفاده از روش فوق هنگامي كه تعداد سيگنال‌‌ها افزايش مي‌يابد، مناسب نيست، چرا كه تعداد رابط‌ها افزايش مي‌يابد و به دنبال آن هزينه‌ها و فضاي اختصاصي جهت انجام اين كار بيشتر مي‌شود. استفاده از سيستم مالتي پلكس اين مشكل را حل مي‌كند. با استفاده از اين روش انتقال يك گروه از سيگنال‌ها روي يك مسير واحد تحقق مي‌پذيرد. يك سيستم مالتي پلكس شامل اين سيگنال ورودي است كه با يكديگر تركيب شده و يك سيگنال مالتي‌پلكس را مي‌سازد. اين سيگنال روي مسير انتقال منتقل شده و سپس n سيگنال در انتهاي مسير از يكديگر تفكيك مي‌شوند. يه عمل تفكيك‌ كردن سيگنال‌ها از يكديگر دي مالتي پلكس (De Multiplex) گويند.
2-2 معرفي باس استاندارد
در روش فوق اطلاعات مربوط به هر n سيگنال در فاصله زماني كه به آن يك كانال مي‌گويند، روي مسير انتقال مي‌گردند. زمان اشغال شده توسط هر كانال را يك شكاف زماني (Time Slot) مي‌گويند. در هر لحظه نيز اطلاعات مربوط به يك سيگنال از طريق كانال آن سيگنا، بين مبداء‌ و مقصد منتقل مي‌گردد. تعداد كانال‌هاي مالتي پلكس شده جهت سيگنال‌‌هاي صوتي عموماً 24 (استاندارد آمريكايي) يا 32 (استاندارد اروپايي)تايي است. بنابراين سيگنال مالتي پلكس شده حاوي 24 كانال يا 32 كانال است كه به آن يك Setial Telecom –Bus (ST-BUS) مي‌گويند. به دلايلي كه در ادامه بحث خواهيم داشت، مدت زمان هر ST-BUS در هر دو روش امريكايي (T1) و اروپايي (E1)، معادل 125MSe است.
....