پاورپوینت تاریخ(1) ایران و جهان باستان هند و چین

دانلود پاورپوینت با موضوع تاریخ(1) ایران و جهان باستان هند و چین دارای 25 اسلاید و با فرمت .ppt و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد اسلاید : 25 اسلاید
فرمت فایل: پاورپوینت .ppt و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

تاریخ(1) ایران و جهان باستان
درس پنجم :
هند و چین
گروه آموزشی تاریخ کرمان
هند و چین
 در این درس شما با مطالعۀ رویدادهای مهم تاریخ هند و چین باستان، انتظار می رود دستاوردهای برجستۀ تمدنی این کشورها را شناسایی و تأثیرات فرهنگی آنها را بر سایر تمدن ها بیان کنید.



هند باستان
سرزمین پهناور هند دارای تاریخ و تمدن کهن و پرباری است. هندِ باستان، سرزمین پهناور و متنوع، شامل هندوستان، بنگلادش و بخش وسیعی از پاکستان امروزی بوده است.

تمدن درۀ سند
در حدود 5 هزار سال پیش، تمدن پیشرفته ای در کنار رود سند وجود داشته است. (موهِنجودارو و هاراپا )

تمدن سند به کشاورزی متکی بود و همچنین نشانه هایی از رواج صنعت سفالگری و نساجی در آن منطقه به دست آمده است.
وجود برخی اشیای متعلق به مراکز تمدنی ایران و بین النهرین در کشفیات موهنجودارو و هاراپا، نشان می دهد که این مراکز با یکدیگر داد و ستد داشته اند.
از تمدن سند ابزارها، ظرف ها، آثار هنری، مجسمه ها و زیورآلاتی کشف شده است که بیانگر شکوفایی صنعت و هنر است.

مهاجرت آریاییان به هند:
در حدود 1500 ق.م. آریاییان که مردمانی جنگجو و دارای اسب و ارابه بودند، به تدریج بر بخش های شمال هند مسلط شدند و قدرت و نفوذ خود را تا نواحی مرکزی آن کشور گسترش دادند.
نواحی استوایی و مرطوب جنوب هند، زیر سلطۀ مهاجران آریایی در نیامد و قومی تیره پوست موسوم به دراویدی ها تا قرن ها در آنجا به زندگی مستقل خود ادامه داد.

آیین برهمنی:
مهم ترین اثر برجا مانده دربارۀ عقاید آریاییان هند، سروده هایی در ستایش آفرینش و خدایان با عنوان وداها است.
کهن ترین بخش وداها ریگ ودا نام دارد که به زبان سانسکریت، که زبان مهاجران آریایی هند بود، سروده شده است.
به مرور زمان، آیین پیچیده ای در هند پدید آمد که به آیین برهمنی مشهور شد

اعتقادات آیین برهمنی
به خدایان متعددی که در وداها ستایش شده بودند، باور داشت
آداب و مناسک دشواری را بر پیروان خود تحمیل می کرد
قربانی کردن، از جملۀ رسوم سخت و پیچیدۀ آن بود.

....