برسی تاثير ناسيوناليسم بر شاعران و نويسندگان ايران زمين

دانلود ورد با موضوع برسی تاثير ناسيوناليسم بر شاعران و نويسندگان ايران زمين دارای 9 صفحه و با فرمت .doc و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 9 صفحه
فرمت فایل: ورد .doc و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

فهرست:
شاعر اجتماعي كيست؟
تاثير ناسيوناليسم بر نوسيندگان ايراني


(( تفكر هرگز يك فعاليت جدابافته و بدور از تاثيرهاي زندگي گروهي نيست. از همين روي ، تفكر را بايد در چهارچوب زمينه اجتماعي اش در نظر گرفت. ))
                                                                                                                       لوئيس كوزر
شاعر اجتماعي كيست؟
شاعر اجتماعي كسي است كه بر كليه جريانهاي زماني و مكاني خود وقوف دارد. يعني مذهب ، سياست ، جامعه شناسي ، تاريخ و غيره. چنين شاعري قدرت تجزيه و تحليل مسائل را داشته و خود را جدا از مردم و اجتماعش نمي داند. (( باباطاهر درد زمانه خودش را شناخته بود ، خودش سوته دل بود و سوته دلان را خبر مي كرد تا گرد هم آيند و غمها وانمايند. )) ۷ شاعر اجتماعي بايد به دنبال (( درمان باشد نه تسكين ، به دنبال تفهيم باشد نه تسكين ، طبيب غمخوار باشد نه دلقك بيعار. )) ۸ و به ياري حقيقت هايي
مي رود كه نيازمند پناه اند و حنجره اي را طلب مي كنند كه فريادشان را به گوش اهلش برسانند. (( وقتي درست حرف زدي و حرف دلت ، شرفت ، مسوليتت و حرف مردم خود را زدي و حرف تقاضاي تاريخ انساني و شرفمند و پيشرو زمانه ات را زدي ، آن وقت احتمالا بل
يقينا مردم زمانهاي بعد هم تو را به عنوان يك سند مي شناسند ، يك شاخص. )) ۹ شاعر
وقتي به اين نقطه مي رسد مي داند در كجاي زمين ايستاده است و ستا ينده كدامين
معاني و اوضاع است.
شاعر اجتماعي وابسته به يك حزب و مبلغ يك تفكر ايدئولوژي نيست ، زيرا در غير اين
صورت شعر را كه بايد در خدمت كل جامعه و خير تك تك اعضاي آن باشد در خدمت گروهي خاص و اهداف ويژه اي در مي آورد. چنين رويه اي آزادي را از شاعر گرفته و او را ملزم به  چرخش در يك دايره بسته مي كند. (( وقتي كه ما از يك آرمان سياسي حمايت مي كنيم مي توانيم دچار اشتباه و فريب بشويم و به اين ترتيب اين اشتباه و فريب را به ديگران منتقل كنيم. )) ۱۰ بنابراين التزام شاعر بايد (( فارغ از سياست و تنها در راه تعالي انسان باشد. )) ۱۱ چنين رويه اي را مي توانيم در اشعار شاعراني چون شاملو ، خوئي ، سپانلو ، اخوان و
نظاير آنها ببينيم. (( دوران كمال شعر اخوان ، دو دهه سي و چهل است و عجيب اينكه در
اين دوران است كه شاعر با اينكه علايق سياسي چپ و ناسيوناليستي داشته است ، شعر
سياسي محض در اشعار او كمتر مي يابيم. حتي قصيده غرايي كه در ستايش دكتر مصدق
سروده و شايد در زمره سياسي ترين اشعار او باشد ، از شعار خالي است. اين امر عجيب
نيست ، زيرا در شعر بر خلاف آنچه معمولا تصور مي كنند ، مراد و مقصود شاعر بيان
نمي شود و اگر شد ، قاعدتا مي بايست شعر شاعر سراسر آكنده از مطالب و مضامين
ايدئولوژيك و سوسياليسم و ناسيوناليسم باشد. )) ۱۲