بررسی آجر يکي از قديمي ترين مصالح ساختماني

دانلود ورد با موضوع بررسی آجر يکي از قديمي ترين مصالح ساختماني دارای 31 صفحه و با فرمت .doc و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 31 صفحه
فرمت فایل: ورد .doc و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

مقدمه
آجر يکي از قديمي ترين مصالح ساختماني است که در ايران مورد استفاده قرار گرفته است. هزاران سال که بشر با نحوه پخت و ساخت آجر آشنا گرديده بناهاي تاريخي ايران نشان مي دهد که ايرانيان از آجر به شکل گسترده اي در ساختمان سازي هاي خود استفاده نموده اند. طبق آمار مربوط به سرشماري عمومي نفوس و مسکن سال 1365 مشخص است که بيش از 60 درصد واحدهاي مسکوني معمولي در نقاط شهري ايران از آجر و آهن ساخته شده است و آمار بدست آمده حاکي از اين است که بيش از 40 درصد واحدهاي مسکوني معمولي کل کشور آجري است. علاوه بر کشور ايران، در کشورهاي پيشرفته غربي هم از آجر بطور وسيعي در صنعت ساختمان استفاده مي شود. در انگلستان هرساله متجاوز از 6000 ميليون قالب آجر ضرب مي شود.





آجر
آجُر، (معرّب آگور، آگُر در فارسي دَري، اَگورو در فارسي باستان) قطعاتي از گل رس پخته با اشكال هندسي كه از روزگاران بسيار كهن پس از كشف آتش بشر آنرا شناخته و به عنوان يكي از با‌ارزش‌ترين و ضروري‌ترين عناصر و موادّ دست ساخت (مصنوع) آدمي در آثار ساختماني كهن‌ترين تمدنها در سرزمينهاي مختلف به كار رفته و همچنان تا امروز ارزش ساختماني، صنعتي و هنري خود را در سطحي بسيار گُسترده‌تر و ظريف‌تر حفظ كرده است (لغتنامة فارسي؛ لغت‌نامة دهخدا؛ كِنت ، 165؛ اهري، 2، 96، 97؛ سپنتا، 85؛ زاهدي، 148). در پژوهشهاي جديد معماري در كنار سفال و سراميك (هم‌ريشه با سراموس يوناني، كراموس لاتين، سراميكا در اسپانيايي و ايتاليايي و كراميك الماني و هلندي) «رشته‌اي وسيع از علم و صنعت سراميك معرفي شده كه مدنيت و امكان شهرنشيني بشر با آن آغاز شده» (اهري، 2) و از آن به عنوان مادة هنر پلاستيك (هنرهاي تجسمي) و پيشرو در هنرهاي زيبا ياد شده است (همو، 10)
پيشينة تاريخي: با توجه به آثار به دست آمده از كندوكاوهاي باستان‌شناسي به آساني مي‌توان حدس زد كه بشر به گونه‌اي اتفاقي به ويژگي شكل‌پذيري خاك و گِل پي‌برده و نيز به همين‌گونه پس از گذشت روزگاري دراز و تقريباً هم زمان با كشف آتش از تأثير معجزه‌گونة آتش در تغيير كيفي گِل و خشت‌خام آگاه شده است (دورانت، 1/155). به عنوان نمونه در حفريات تپة قبرستان سگزآباد (واقع در استان مركزي، در شمال ساوه و جنوب قزوين) اجاقِ گردي به دست آمده كه كف آن كاملاً سوخته و ديوارة آن كه در اصل از خشت بوده به صورت آجرهاي نيم‌پخته‌اي درآمده (مجيدزاده، 57؛ قس: اهري، 5، 96). شايد باور كردني نباشد كه برخي از پژوهشگران آجر را از آثار تمدن عصر حجر دانسته‌اند (اهري، 4). در حفاريهاي مصر، قطعات تقريباً سالمي از زير لايه‌هاي رودخانة نيل به دست آمده است كه مي‌توان تاريخ تقريبي آنها را به دورتر از 5000 ق‌م رساند. اين قطعات از نوع آجرهاي پختة امروزي نيست، شيوة ساخت آنها هنوز بدوي بوده است: لجن رود نيل را با سِرگين شتر در مي‌آميختند و تاب مي‌دادند و در آفتاب خشك مي‌كردند. ساخت اين نوع آجر كه داراي استحكام بسياري است هنوز به همين شيوه در شرق و آفريقا متداول است (اهري، 4؛ قس: سفر خروج، 5:6 ـ 8). آثار به دست آمده در بين‌النهرين نشان مي‌دهد كه آجر، از حدود 5000 ق‌م به اين سوي، كاملاً شناخته شده بوده است.
تورات پس از ذكر نام پسران نوح، سام و حام و يافث، و بر شمردن پسران و نوادگاني كه از اين 3 تن پس از طوفان زاده شدند مي‌گويد: «... چون از مشرق كوچ كردند همواره‌اي در زمين شِنعار يافتند و در آنجا سكني گرفتند و به يكديگر گفتند بياييد خشتها بسازيم و آنها را خوب بپزيم، و ايشان را آجر به جاي سنگ بود و قير به جاي گچ» (پيدايش، 11: 2، 3)؛ شِنعار نام عبراني دشت اَرام است كه در ميانة رود فرات و دجله واقع بود و به نظر مي‌رسد كه مراد از شِنعار بخش شمالي بابل باشد (هاكس، 536).